Dagje uit 2009 Utrecht

DAGJE UIT LECTOREN
16-5-2009 in Utrecht

Het is een goede gewoonte om met de lectoren een dagje per jaar uit te gaan.
Dit jaar bleven we weer dicht bij huis, in Utrecht, en dat is geen wonder want Utrecht heeft zoveel te bieden.
De start was in de Maria Minor, de oude oud-katholieke schuilkerk naast Zeeman aan Achter Clarenburg.
Het is nu een Belgisch café-restaurant, maar als je naar binnen gaat zie je nog de heiligen beelden, het orgel, de altaarnis en andere elementen van deze, uit 1860 stammende, kerk die bij de verbouwing tot horeca pand zorgvuldig bewaard gebleven zijn.
Na een kop koffie liepen we naar de Hamburgerstraat, naar het oude gerechtsgebouw, waaraan ook hier gedeeltelijk een horecabestemming gegeven is.
Het grootste deel van het pand wordt echter ingenomen door het Utrechts Archief. Stel je daar geen saaie droge ruime van voor, maar meer een interactief museum waar de oudheden en geschiedenis van Utrecht in verhalen en presentaties toegankelijk gemaakt zijn.
Maar we wilden natuurlijk eerst meer weten van het pand, zoals dat nog eerder gebruikt werd, namelijk als abdij. Daarvoor was een gids van het Gilde gevraagd.
De Paulusabdij was een klooster van de Benedictijnen en bij het klooster hoorde een stuk terrein dat globaal tussen de huidige straten de Nieuwegracht, de Hamburgerstraat de Korte Nieuwstraat en de Trans lag.
We hebben met de gids ook de Hofpoort, die mede toegang gaf tot de abdij, en restanten van de muur van de Paulusabdij bezocht terwijl wij onderweg gewezen werden op consoles en andere gedenkstenen.
Na zo’n drie kwartier gingen wij de abdij of het Utrechts archief binnen waar uitleg gegeven werd over de binnenruimten van de oude abdij en de wijze waarop je zelf informatie over Utrecht kon opvragen.
Het liep allemaal wat uit zodat wij pas om kwart over een aan het lunchgerecht “Twaalfuurtje” begonnen. Ja, wij hebben de zomertijd niet ingesteld !!
Na de lunch werd het toch een beetje doorlopen want om half drie waren plaatsen gereserveerd in de electrische- of fluisterboot. Deze rondvaartboot gaat niet, zoals de gewone ronvaartboot, de singel af, maar duikt na een tijdje de smalle, stille grachten van de stad in.
In deze oase van rust op een zaterdagmiddag in het groen van de overhangende bomen was het werkelijk genieten van de werven, de verhalen over de gebouwen aan weerzijden van de grachten en het proeven van de sfeer van Utrecht in de middeleeuwen.
Vele lantaarnconsoles, die van de openbare weg niet te zien zijn, zie je soms nu pas voor het eerst. En eigenlijk wel jammer dat zij alleen vanaf het water te aanschouwen zijn.
Bij de Kromme Nieuwegracht kom je in de Regenboog van de Sint Pieter en deze gracht was gelijk de natuurlijke afscheiding van het oude kerkelijke terrein van de Sint Pieterkerk met het wereldse Utrecht.
Via de Drift sloot de boot weer aan bij de singel en naderden we het eind van de boottocht.
Om de dag af te sluiten namen we er nog eentje op de goede afloop, maar vooral op alle parochianen, bij Huize Oudaen. Geen dank !